Tak, wiem. Wiele już w temacie relacji z Wewnętrznym Krytykiem zostało powiedziane i napisane. I co z tego? On wciąż ma się dobrze w naszych relacjach ze sobą, panoszy się i rządzi. Dlatego kiedy spotykam kolejną utalentowaną kobietę, zasłuchaną w jego głos to … muszę bo się uduszę!
– A Ty słyszysz co ty mówisz?
Zapytałam moją Klientkę, tym samy przerywając monolog jej wszechwiedzącego krytyka.
– A co ja mówię??
Odpowiedziała pytaniem i popatrzyła nam mnie trochę już bardziej obecnym wzrokiem.
Bo kiedy jest się w relacji z krytykiem to tak jakby się było we śnie…
– Mogę Ci odzwierciedlić to co usłyszałam jeśli chcesz?
– Hmm…nie wiem czy chcę to usłyszeć…
– Twoja podświadomość i tak to usłyszała więc pytanie jest takie:
Czy chcesz to świadomie usłyszeć i poddać krytycznemu myśleniu?
– A co to znaczy? Mam skrytykować krytyka??:)
– Raczej trochę go „pogrillujesz”:)
Posłuchasz i sprawdzisz: czy to co mówi Twój Wewnętrzny Krytyk to jest opinia czy fakt?
Dopytasz: skąd to wie?
Ocenisz: czy to jest prawda?
Oszacujesz: na ile opłaca Ci się w to wierzyć?
I dopiero wtedy zadecydujesz komu i w co chcesz wierzyć.
– Mówiąc krótko: sprawdzisz co on ma tak naprawdę w kartach? Czy mówi prawdę czy blefuje?
To co? Sprawdzasz?
Zapytałam moją klientkę trochę prowokacyjnie, jakbyśmy grały w pokera. Lubię tę metaforę bo ona działa! Bo uświadamia nam, że nasza relacja z krytykiem przypomina często grę w pokera, w której stawką jest … nasze dobre życie. Mocne uświadomienie prawda?
To może jednak…warto sprawdzić co mam do przegrania, a co do wygrania?
Moja Klientka sprawdziła.Była pod wrażeniem oszustwa, w które wierzyła i kosztów jakie już poniosła.
Przewróciła stolik i przerwała tę grę!
Wybrała swoje dobre życie
A Ty sprawdzasz to co mówi do Ciebie Twój Wewnętrzny Krytyk czy ufasz mu ślepo?Grasz swoimi kartami czy oddajesz swoje talenty „w ciemno” oszustowi?
A może warto go trochę „pogrillować”
